Scorpions... Bir veda konserinden aklımızda kalanlar...

Dün gece Scorpions’ın dünya çapında düzenlediği veda turnesinin İstanbul ayağına gittik... Çok güzel bir konserdi. Grubun kırk altı yıldır müzik yapan bir topluluk olması hepimizi etkiledi. Bizde kendilerine, yirmibeş yıllık arkadaşlar topluluğu olarak veda ettik. Şimdi bende bu kadar anlamlı bir şeyin ardından, ne desem boş mantığından yola çıkarak, marifeti kendinden menkul edebi kabiliyetimi rafa kaldırayım, olayı kısa notlar halinde vereyim, dedim...

İşte o geceden aklımızda kalanlar...

Klaus Meine’nin sesi yetmişine merdiven dayamış bir insanın sesi gibi çıkmıyor. 1970 senesinde, gruba katıldığında nasılsa, halen öyle... Bir perdenin arkasından dinlenilirse, rahatlıkla I’m still loving you diyenin, 30 yaşında bir adam olduğu fantezisi kurulabilir.

1970 yılında bu grubu kurmuş insanların sahne performansı, zaman zaman 1970 doğumlu olanları utandıracak düzeylere ulaşabiliyor. Bu konuda bir takıntısı olanlar, doğum yıllarından on yıl önce kurulmuş grupların konserlerine gidebilirler.

Rock konserlerinde saçlar sallanırken, iki ayak omuz genişliğinde açık ve dizden bükük şekilde durmak bir racon değildir. Gövde düz tutularak saçlar sallanırsa, düşülür.

Bu tarz konserlerde, biletleri alan ve organizasyonu yapan arkadaşınızı iyi seçmeniz gerekir. Konserde oturma düzeni olmadığını size söyleyecek birini bulmanız önemlidir. Yoksa elbise ve topuklu ayakkabı ile gider, kepaze olursunuz.

Biletleri alan arkadaşınızın, internet üzerinden yapılan satış sözleşmelerini okuyup, okuduklarını anlayabilecek bir kişi olmasına da özen göstermelisiniz. Misal bu insan, biletleri kendi üyeliği ile alıp, devamında bir hafta boyunca sabah akşam telefon ederek ‘git biletleri konserden önce satış noktalarından teslim al’ diye başınızın etini yememelidir, konu ile ilgili lüzumsuz mailler atmamalıdır.

Konser alanında yiyecek ve içecek almaları için gönderilen arkadaş grubu üyelerinin en azından pratik zekaya sahip olmasına dikkat etmelisiniz. Kahve var mı? Sorusuna ‘yok’ cevabını alınca geri gelip ‘sıcak bir içecek yokmuş’ diyenlere, başka görevler verin. Bu tarz işlerde ‘yok’ cevabının alınca ‘peki, çay var mı’ diye sormayı akıl eden grup üyelerini görevlendirin.

Şayet gece vakti, konser alanına hasbelkader bir parktan geçerek iniyorsanız ve yolun bir kısmında karşınıza ‘inşaat sahasıdır, girilmez’ tabelası çıkarsa bunu dikkate alın.

Gittiğiniz konserin yaş ortalamasından otuz puan yukarıdaysanız, ışıklı tabelaların önüne konuşlanmamaya özen gösterin. Bu herkesin sizi apaçık görmesine sebep olur ve önünüzden geçen teenagalerin ‘has....tir’ tarzı hayret dolu söylemlerine muhatap olabilirsiniz. Böyle konserlerde mümkün olduğunca karanlık köşeleri seçin.

Etrafınızda içip içip sızan gençlere ‘ne içtiniz evladım, doktor yok mu, sizin ananız babanız bilse burada olduğuzu’ şeklinde müdahale eden kişileri, bir sonraki konsere götürmeyin.

Aynı şekilde ıslak çimlerin üzerinde oturanlara ‘bilmiyorlar oturuyorlar ama ileride çocukları olmayacak’ diyenleri bir sonraki konsere götürüp götürmemek ise size kalmış. Onlar hakkında yukarıda saydığımız diğer kriterlere bakmadan karar vermeyin.

Konser alanındaki görevlilere ‘sesi biraz kıssanız olmaz mı, kafamız şişti’ diyenleri, konser sonuna dek tanımıyormuş gibi yapın.

Bu yaşta teşkilatta bazı değişiklikler olabilir. Misal, kafanızı sallarken ayağınıza kramp girebilir. Bunun için hazırlıklı olun.

Bu tarz konserlerde, kırk yaş üstü, halim, selim insanlara rastlama ve tanışma ihtimaline karşı, sizinde aynı halim selimlikte olduğunu ifade edecek bir yaklaşımdan şaşmayın. Ayrıca bu insanların dikkatini çekebilmek içinde her daim bir senaryonuz olsun. Mesela, oturduğunuz ahşap sıradan dolayı batan eğe kemiklerinizi bunun için malzeme olarak kullanabilirsiniz. Dikkatini çekmek istediğiniz kişinin tipine bağlı olarak; doktor, doktor yok mu? Veya akademisyen yok mu? Bari kamuda çalışan bir mühendis olsaydı, tarzında imajinasyonlara her an hazırlıklı olun.

Böyle organizasyonlarda, gerçek veya yapma bütün sarışınların gecenin sonunda bir partneri olduğu, bilinen bir gerçektir. Şayet sizde yalnızlık çekiyorsanız, kumral veya esmer saçlarınızda ısrar etmeyin.

Gecenin sonunda Nişantaşı saray muhallebicisinin önünde taksiyi aniden durdurup, koşa koşa tavuk göğsü, keşkül veya fırın sütlaç yemeye gitmeyin. O saatten sonra ağır gelebilir.

Scorpions’un en meşhur ikinci şarkısı olan ‘Wind of Change’i, windows change olarak anlayan kişilerden uzak durun. Kendileri muhtemelen sizinle aynı entellektüel düzeyi paylaşmamaktadırlar. Veya en azından kafayı işle güçle bozmuşlardır. Her iki durumda da o tiplerden bir hayır gelmez.

Son olarak, Still loving you, nakaratında, artık bunu söyleyebileceğiniz kimsenin kalmamış olduğunu hayretle fark edip, ne oluyor şimdi be... şeklinde bir hayat muhasebesine girmeyin... Bu duygulara kapılırsanız, yeniden anı yaşamaya dönün. Uyandığınız sabah, bir sonraki gece için özenle hazırlanın, kendinizi sokaklara atın, bunun sadece bir şarkı olduğunu unutmayın....